به گزارش «پرشین خودرو»، میلاد بیگی، افزود: صنعت خودرو در ایران بعد از صنایع نفت و گاز بزرگترین صنعت در کشور است این صنعت بطور میانگین بعد از انقلاب حدود سه تا چهار درصد تولید ناخالص ملی کشور را تشکیل داده و همچنین 16 تا 18 درصد تولید ناخالص بخش صنعت را به خوداختصاص داده است که نشان می دهد صنعت بزرگ و حائز اهمیت برای کشور است. وی اظهار داشت : متاسفانه بعد از انقلاب هیچگاه استراتژی مشخصی برای صنعت خودرو سازی به وسیله دولت ها و مسئولان صنایع خودرو سازی کشور برای صنعت خودروسازی مدون نشده است و امروزه جای خالی استراتژی مدون و قطعی در صنعت خودروسازی ایران به شدت احساس می شود. این پژوهشگر حوزه صنعت خودرو گفت: در سال 1393 سند چشم انداز 1404 صنعت خودروسازی از سوی وزارت صنعت، معدن و تجارت تدوین و در سال بعد سیاست اجرایی این سند نیز تهیه شد. در پاورقی راهکارهای اجرایی سند چشم انداز صنعت خودرو یک بندی وجود دارد مبنی بر اینکه 50 درصد خودروهای که در کشور تولید می شود باید برند داخلی داشته باشد. وی افزود: منظور از برند داخلی طبق این سند چشم انداز ، برند مستقل خودروسازان کشور، برند مشترک خودروسازان کشور و خودروسازان خارجی و در نهایت نصب برند داخلی بر روی خودروهای خارجی است. بیگی بیان داشت: در حال حاضر شاهد مثال نصب برند داخلی بر روی خودروهای خارجی ، شرکت سایپاست که در حال تولید یکسری از خودروهای متعلق به کارخانه ذوتای چین است، قطعات این ماشین بصورت فول سی کی دی وارد و در نهایت در داخل مونتاژ می شود و فقط برند سایپا روی این خودروها نصب می شود. وی تصریح کرد: مشکل کشور نام و نشان نیست که بر روی ماشین نصب شود بلکه بحث بکارگیری زنجیره ارزش افزوده است بنابراین جهت گیری مسئولان بایn به سمت تولید خودرو با برند داخلی باشد. پژوهشگر حوزه صنعت خودرو گفت: متاسفانه این صنعت فاقد یک سمت و سوی مشخص و فلسفه مشخص است در صورتی که صنعت خودرو یکی از مهمترین صنایع در کشور است و در هر کشوری به عنوان یکی از شاخص های مهم پیشرفت صنعتی به شمار می رود. وی افزود : ایران باید دست از مونتاژ خودرو بردارد و به سمت تولید خودروی داخلی حرکت کند ، ادامه مونتاژ کاری دیگر کافی است. بیگی یادآور شد : صنعت خودروسازی در تمامی دنیا به عنوان یک صنعت پیشران مطرح بوده و در کشورهای صاحب صنایع معدنی و مواد اولیه از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است.