کد خبر 14966
۳ مهر ۱۳۹۱ - ۱۱:۰۷
بیشترین آسیب صنعت خودرو از چیست؟

پرشین خودرو: امسال در حالی از سوی رهبر انقلاب سال «تولید ملی، حمایت از کار و سرمایه ایرانی» نامگذاری شد، که در حقیقت موضوعات به کار برده شده در این عنوان یعنی «تولید ملی»، «کار» و «سرمایه ایرانی» حلقه های اصلی رشد و توسعه اقتصادی کشور را تشکیل می دهند.

به گزارش «پرشین خودرو» به نقل از موج، «تولید ملی» بیانگر استفاده از تمام ظرفیت ها برای دستیابی به خودکفایی و کاهش وابستگی به نفت بوده و در حقیقت به واسطه این اهرم قدرتمند می توان به اهداف کلان کشور در حوزه «کار و اشتغال» دست پیدا کرد. این همان موضوعی است که بسیاری از قدرت های جهان به توانایی های ایران در راستای نیل به این اهداف اعتقاد راسخ دارند و به درستی می دانند که چنانچه تولید ملی به عنوان اژدهای خفته اقتصاد ایران بیدار شود، به طور حتم به یکی از قدرت های اقتصادی جهان تبدیل خواهد شد. به ویژه اینکه گام های بلند ایران در مسیر تولید علم برداشته شده و به طور حتم تولیدکنندگان و متخصصان ایرانی می توانند به مرزهای جدیدی از تکنولوژی و دانش فنی دست یابند. این بدان معنی است که علم از انحصار چند قدرت اصلی جهان خارج و قدرت جدیدی در اقتصاد جهان پدیدار خواهد شد و در نهایت زمینه «تولید ناب» با قابلیت رقابت در بازارهای جهانی در اختیار تولیدکنندگان ایرانی قرار خواهد گرفت. اما موضوع مهمتری که در نامگذاری امسال به کار برده شده «سرمایه ایرانی» است. سرمایه را می توان هم سرمایه در جیب و هم مایه در سر قلمداد کرد و تردیدی نیست که بدون داشتن مایه در سر، سرمایه در جیب حاصل نمی شود. از این رو می توان مدیران متخصص، توانمند و کارآمد را به عنوان اصلی ترین عناصر «سرمایه ایرانی» که مورد اشاره مقام معظم رهبری نیز بوده، یاد کرد. چه بسا بدون حضور چنین افراد مدیر و مدبری نمی توان چرخ های تولید و صنعت کشور را به گردش درآورد. «سرمایه ایرانی» زمانی به ابزار مناسب برای تحقق «تولید ملی» و «کار و اشتغال» منجر خواهد شد که مسوولان اجرایی کشور به درستی از سرمایه های انسانی بهره جسته و توان و تجربه آنان را در راستای تحقق این اهداف به کار گیرند. در این میان صنایع مادر و استراتژیک نقش بسزایی در تحقق این شعار ایفا خواهند کرد. صنعت خودرو یکی از بخش های مهم اقتصاد کشور است که به واسطه در برگیری حجم وسیعی از «تولید ملی» و «اشتغال داخلی» نیازمند بهره گیری از توان و تجربه این مدیران کارآمد یا «مایه داران در سر» است. چه بسا این طیف از این مدیران خواهند توانست «سرمایه ایرانی» را در مسیر درست هدایت کرده و صنعت خودرو را در مسیر رشد و تعالی قرار دهند. تردیدی نیست که بسیاری از ناظران صنعت خودرو اصلی ترین عامل عقب ماندگی و رکود طرح های صنعت خودرو را ناتوانی مدیران قبلی در زمینه هدایت سرمایه ها در مسیر صحیح دانسته و آن را بزرگترین ضعف صنعت خودرو می دانند. گرچه این مهم در مقاطعی خاص خود را پررنگ تر نشان داده و موجب شده به واسطه حضور دولت ها در این صنعت بسیاری از رفتارهای مدیران سیاسی به نظر برسد که این عامل باعث ایجاد نوعی رکود در خلق تولید ناب ایرانی و استفاده بهینه تر از سرمایه ایرانی می شود، اما در مقابل هدف و استراتژی مشخصی برای بهره گیری کامل از منابع مالی وجود نداشت. امروز شاید صنعت خودرو بیشترین آسیب را از این بی تدبیری های و سیاست زدگی های گذشته مشاهده می کند که باز هم در شرایط دشوار تحریم بار دیگر خود را نیازمند مساعدت های دولت می بیند. هر چند تزریق کمک های دولتی در کوتاه مدت می تواند اثر بخش باشد، اما آنچه بیش از هر چیزی می تواند آینده صنعت خودرو را تضمین کند به کارگیری مدیران کارآمد در حوزه های مالی و سرمایه گذاری است، تا به واسطه حضور آنها بتوان بهره گیری از منابع موجود در صنعت خودرو را نظم و نسق بخشید. نگاهی به دو دهه فعالیت صنعت خودرو یعنی از زمان تصویب قانون خودرو در سال 72 به این سو که هیچ گاه استراتژی صنعتی و به تبع آن استراتژی صنعت خودرو از سوی وزارتخانه ذیربط تدوین نشده، بیانگر آن است که تنها زمانی شاهد رشد و شکوفایی در صنعت خودرو ایران بودیم که تفکر منسجم مالی و اقتصادی بر آنها حاکم بوده است و در شرایطی که این تفکرات یا وجود نداشته و یا شرایط اعمال آن مهیا نشدده این صنعت با چالش های بسیاری دست و پنجه نرم کرده است. بر این اساس در صنعت خودرو «سرمایه ایرانی» را می توان هم منابع مالی و هم سرمایه های انسانی کارآمد و با تدبیر تعبیر کرد و از این دو عنصر مهم در راستای «تولید ملی» و «کار و اشتغال داخلی» بهره گرفت.
کد خبر 14966

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha