به گزارش «پرشین خودرو»، طبق اعلام دفتر مطالعات زیربنایی مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی تصادفات رانندگی در سطح کشور (درون و برون‌شهری) از 32هزار و 505 فقره در سال 1373 به 164 هزار و 986 فقره در سال 1385 افزایش یافته و با کاهش 6/22 درصدی در سال 1386 به 127 هزار و 600 فقره رسید. تعداد مجروحین در سال 1373 طی حوادث رانندگی در سطح کشور 44 هزار و 216 نفر بوده که در سال 1385 به 276 هزار و 762 نفر رسیده و تعداد کشته ها هم از 10 هزار و 545 نفر در سال 1373 به 27 هزار و 567 نفر در سال 1385 افزایش یافته است. تلفات جانی حوادث رانندگی در جاده‌های کشور در سال 1383، تعداد 15 هزار و 914 نفر بوده که 61 درصد کل کشته‌های حوادث رانندگی کل کشور بوده است؛ این کشته‌ها در سال 1385 به 17 هزار و 470 نفر و در سال 1388 به 13 هزار و 556 نفر رسیده است. حرکت در جهت پیشگیری از تصادف و مجروح و کشته شدن در حوادث رانندگی به شناسایی نارسایی‌ها و رفع آنها بستگی دارد؛ هر چه تلاش در زمینه رفع نارسایی‌ها بیشتر باشد تصادفات و مجروح و کشته کمتری در سطح جاده‌ها خواهیم داشت. در سال های 1387 تا 1389 تعداد تصادفات رانندگی در سطح کشور نسبت به سال 1386 افزایش داشته است، اما در این افزایش، آهنگ افزایش تعداد مجروحان تندتر از آهنگ افزایش تصادفات بوده به طوری که در قبال افزایش سالیانه 9/4 درصدی میزان تصادفات در این دوره تعداد مجروحان در همین دوره معادل 8/6 درصد در سال افزایش داشته است. در ارتباط با تعداد کشته‌ها در سال‌های 1387 تا 1389، با وجود افزایش و کاهش تعداد کشته‌ها در سال‌های 1387، 1388 و 1389 در نهایت تعداد مرگ و میر در حوادث رانندگی در سطح کشور در سال 1389 به 20 هزار و 68 نفر کاهش پیدا کرده است‌ که با توجه به درصد رشد سالیانه تعداد تصادفات و نیر درصد رشد سالیانه تعداد مجروحان در این دوره از قدم‌های مثبت در زمینه کاهش مرگ و میر در تصادفات رانندگی در کشور حکایت دارد. به گزارشش فارس، بررسی ها حکایت از آن دارند که آمارهای موجود از مرگ و میر ناشی از حوادث رانندگی عموماً در جمع و به صورت کلی و مربوط به تصادفات رانندگی برون و درون شهری بوده است و آماری از تلفات ناشی از حوادث رانندگی در جاده‌های کشور به صورت مجزا تا این اواخر ارائه نشده است. البته در سالنامه آماری سال‌های 1387 به بعد سازمان راهداری و حمل و نقل جاده‌ای وزارت راه و شهرسازی (وزارت راه و ترابری سابق) آماری از میزان کشته‌ها در حوادث رانندگی در جاده‌های کشور طی سال های 1383 به بعد ارائه شده که ضمن بررسی آمار تصادفات و نیز تعداد مجروحان و کشته‌ها حرکت در جهت پیشگیری از تصادفات و مجروح و کشته شدن افراد در حوادث رانندگی طلب می‌کند تا عوامل سانحه‌ساز شناسایی شوند. سه عامل نیروی انسانی، وسیله نقلیه و جاده از عوامل حادثه ساز در حوادث رانندگی به شمار می‌روند بنابراین هر گونه تلاش در جهت کنترل، کاهش و پیشگیری از تصادف رانندگی به شناخت معایب و نارسایی‌های موجود در هر یک از سه عامل مذکور، اقدام مشخص در قالب برنامه مدون برای رفع این معایب و نارسایی‌ها بستگی دارد. در این رابطه از جمله اقدام در راستای بالابردن کیفیت آموزش رانندگی و بررسی نارسایی‌ها در نحوه آموزش موجود و رفع آنها، استفاده از تجارب دیگر کشورها در صدور گواهینامه‌های رانندگی، تولید وسایل نقلیه بر اساس تکنولوژی‌های روز دنیا، جلوگیری از شماره‌گذاری وسایل نقلیه معیوب و فاقد استانداردهای لازم (در سواری، کامیون‌، اتوبوس، مینی‌بوس و وانت‌ها و موتورسیکلت‌ها) و از رده خارج کردن وسایل نقلیه معیوب و با سن بالای در حال حرکت در جاده‌ها و بالاخره نگهداری در حد انتظار جاده‌ها با انجام روکش آسفالت‌، تعریض پل‌ها‌، خط کشی جاده‌ها، نصب علائم و حذف نقاط حادثه خیز را می‌توان از جمله عوامل در کاهش و پیشگیری از تصادفات رانندگی نام برد. البته نباید حضور نیروی انتظامی در جاده‌ها و کنترل موثر عبور و مرور توسط این نیرو و به عبارت دیگر مدیریت بهره‌برداری از جاده های کشور را از نظر دور داشت، ضمن این که هر یک از شاخه‌های حمل و نقل ریلی و هوایی با افزایش سهم خود از حجم جابه‌جایی کالا و مسافر‌، سنگینی جابه‌جایی و در نتیجه تردد در جاده ها را کاهش می‌دهند.