به گزارش «پرشین خودرو»، بدون تعارف باید گفت که بازار خودروهای لوکس وارداتی ایران با تمام بزرگانش هنوز رنگ یک «شاسی‌بلند فول سایز اسپرت» به خود ندیده‌ است. باور کنید حتی پورشه کاین نیز در این کلاس قرار نمی‌گیرد.
این توصیف خودروهایی است که از نظر ابعاد و اندازه در حد بزرگ‌ترین SUVها هستند. قابلیت‌های خارج جاده‌ای‌اشان بی‌نظیر است و دست آخر هم‌چون یک اسپرت سایز کوچک سریع، قوی و فرز هستند.
در این میدان نبرد بزرگانی چون جیپ گرند Cherokee، آکورا MDX، کادیلاک SRX، مرسدس‌بنز ML، لکسوس GX، آئودی Q7، لندروور LR4، ولوو XC90، اینفینیتی FX45 و صد البته همین ب‌ام‌و X5 حضور دارند.
در حالی که تقریباً همه سری‌های ب‌ام‌و در ایران حضور دارند، باید حسرت خورد که چرا این خودرو به ایران نمی‌آید. یا بهتر آنکه چرا این خودرو به ایران نیامد؟ چراکه با وضع قوانین جدید رویای حضور او و کلیه هم‌کلاسی‌هایش نقش بر آب شده است.

تاریخچه
داستان تولید پروژه X5 به سال 1999 برمی‌گردد. زمانی که شرکت ب‌ام‌و قصد داشت اولین شاسی‌بلند خود را تولید کند. ب‌ام‌و با دیرکردی چند ساله خودش را وارد بازار داغ شاسی‌بلندهای مشهور جهانی به خصوص رقبای هم‌وطن آلمانی‌اش می‌کرد. جایی که مرسدس‌بنز و آئودی و پورشه انتظارش را می‌کشیدند. کیلومترها آن‌ طرف‌تر نیز انواع و اقسام فوردها و شورولت‌ها و کادیلاک‌ها برایش دندان تیز کرده بودند.
راستی فریب نام‌گذاری‌های سری X را نخورید. ترتیب تولید این خودرو به این صورت است. X5، X3، X6 و دست آخر X1 که از همه کوچک‌تر است.
گام اول باواریایی‌ها خیلی حساب شده و منطقی بود. تولید خودرویی فوق‌العاده باکیفیت، با موتوری قدرتمند، جعبه‌دنده‌ای اتوماتیک، آپشن‌هایی جذاب، طراحی متفاوت و قیمتی مناسب رقبا را هدف قرار داد. نسل اول این خودرو طوری عمل کرد که در همان ماه‌های اول به عنوان یک صاحب سبک معرفی شد.
بهترین موتور این خودرو دارای 4800 سی‌سی حجم و آرایش هشت سیلندر Vشکل به قدرت 355 اسب‌بخار بود.
نسل دوم 7 سال بعد در 2006 رونمایی شد. حالا دیگر چهره‌اش به کلی منقلب شده بود. مهندسی ب‌ام‌و پیشرفت کرده بود و این پیشرفت روی مکانیزم‌های فنی خودرو دیده می‌شد. قدرت موتور بالا رفت و مصرف آن پایین آمد.
برای اولین بار تقویت کننده‌های توربوشارژر نیز تجهیز شد. شاید بهترین خبر برای خریداران جوان و اسپرت پسند، حضور بخش تیونینگ شرکت ب‌ام‌و به اسم MPower برای بهینه‌سازی X5 بود. به طوری که در نسخه 4400 سی‌سی این مدل شاهد خروجی 555 اسب‌بخار نیرو بودیم.
در ضمن برای اولین بار بود که روی این خودرو جعبه‌دنده 8 سرعته اتوماتیک نصب می‌شد.
نسل دوم X5 ها در صورت تمایل مشتری می‌توانستند به ردیف سوم صندلی عقب مجهز شوند تا تعداد سرنشین‌ها را به 7 نفر برسانند.

و اما نسل آخر
همین چند روز پیش ب‌ام‌و از نسل سوم X5 خود پرده‌برداری کرد. خودرویی که به زبان طراحی محصولات اخیر این شرکت ساخته شده است. یعنی همان خطوط منحنی روی بدنه، همان چراغ‌های کشیده جلو و عقب و همان LEDهای نورانی در سپر و جلوپنجره.
البته باید گفت که همین سبک دیزاین نیز منتقدان بسیاری را نیز به همراه داشته است. آنها بر این باورند که تولیدات اخیر ب‌ام‌و به طرز عجیبی از ابهت پیشین دور افتاده‌اند. هر چه هست، این خودرو دیگر تولید شده است.
نسخه جدید 5 میلی‌متر عریض‌تر، 26 میلی‌متر طویل‌تر و 14 میلی‌متر کم ارتفاع‌تر از قبل شده است. جالب آن است که فاصله محوری همان 2933 میلی‌متر قبل باقی مانده است.
برای ساخت این X5 از شاسی ترکیب فولاد و آلومینیوم بهره گرفته شده است. در گوشه‌های این شاسی، جایی که نقاط جوش بیشتری وجود دارد، ساختار لانه زنبوری به چشم می‌خورد. این تمهیدات منجر به آن شده است وزن شاسی و در انتها وزن خودرو به طرز چشم‌گیری کاهش بیابد. این رژیم لاغری 90 کیلوگرم از وزن نمونه قبلی کم کرد.
انبوهی از موتورهای متنوع برای نسل سوم در نظر گرفته شده تا بازه بیشتری از مشتریان را در بر بگیرد. پیشرانه پایه بنزینی روی مدل xDrive35i یک موتور 3000 سی‌سی شش سیلندر Vشکل با 301 اسب‌بخار نیرو است. شتاب صفر تا 100 آن 6. ثانیه و سرعت نهایی‌اش 235 کیلومتر در ساعت است. بد نیست مصرف میانگین نسخه فوق تنها 8.5 لیتر در هر 100 کیلومتر است.
قوی‌ترین پیشرانه بنزینی که روی مدل xDrive50i دیده می‌شود با 4400 سی‌سی حجم و آرایش هشت سیلندر Vشکل می‌تواند 440 اسب‌بخار نیرو فراهم کند. با این خروجی صفر تا 100 را در 5 ثانیه طی می‌کند و بعد از آن به سرعت نهایی 250 کیلومتر در ساعت می‌رسد. مصرف میانگین این مدل نیز 10.4 لیتر در هر 100 کیلومتر برآورد شده است.

شایعات X5 در ایران
برخی از مدل‌های این سری شانس حضور در ایران را داشتند. حتی یکی دو مدل از نسل قبل نیز در خیابان‌های پایتخت دیده شد. از همان اول عده‌ای می‌گفتند که چون X5 ساخت آمریکاست پس اجازه ورود به ایران را ندارد.
البته که این خودرو جزو معدود مدل‌هایی از ب‌ام‌و است که در خود آلمان ساخته نمی‌شود. اما این فقط خط تولید کالیفرنیای جنوبی نبود که آن را می‌ساخت. نسل اول در تولوکای مکزیک نیز ساخته می‌شد.
در نسل دوم علاوه بر مکزیک و آمریکا روسیه نیز به ساخت این خودرو پیوست. این در حالی است که ایران همیشه رابطه خوبی با روسیه داشته است.
اینها همه در حالی است که شاسی‌بلند دیگر این شرکت X6 نیز در همان کارخانه آمریکایی و همان کارخانه روسی تولید می‌شود.
در جریان هستید که X6 در ایران کشته مرده‌های فراوانی دارد.
به نظر می‌رسد دلیل اصلی عدم حضور انبوه این خودرو چیز دیگری باشد. اوایل دهه 80 شمسی که حضور خودروهای خارجی با برندهای معتبر کم‌کم شروع می‌شد، ب‌ام‌و بازار خوبی در ایران داشت. البته هنوز هم اینطور است.
اما آن ایام مشتری ایرانی اگر می‌خواست شاسی‌بلند بخرد بیشتر روی تویوتا لندکروز تمرکز می‌کرد. در بهترین حالت شاسی‌بلندهای M و ML مرسدس‌بنز را برای خودش انتخاب می‌کرد. چندی بعد که سر و کله ب‌ام‌و X3 به عنوان یک SUV سایز متوسط در بازار پیدا شد، سلیقه خریداران ارضا شد و دیگر نیاز به حضور مدل بزرگ‌تر دیده نمی‌شد.
از طرفی همه X5ها موتور بزرگ، قدرتمند و طبیعتاً پرمصرف داشتند. در همان ایام نیز دولت با حضور مدل‌هایی که مصرف سوختشان بالا بود، خیلی موافق نبودند.