به گزارش پرشین خودرو، اما دوستداران خودروهای اسپورت قدیمی به خوبی درک می‌کنند که این محصول از نظر ظاهری چندان هم شبیه جگوار فوق نیست. در حقیقت در طراحی بیرون آن استفاده گسترده‌ای از شاسی آستون‌مارتین DB5 شده است.

‌موسسه خودرویی دیوید براون که به‌عنوان بانی اصلی پروژه به حساب می‌آید، سخت‌ترین قسمت این خودرو را برخلاف تصور که فکر می‌کردیم طراحی و مونتاژ بدنه‌اش باشد، رنگ‌آمیزی آن عنوان کرده است. تولید رنگ استاندارد و اصلی جگوار در حالی که قرار است روی بدنه و گلگیرهای آستون‌مارتین پاشیده شود، امری بی‌اندازه سخت خواهد بود. شرکت برای این سازه چشمگیر از یک پیشرانه 5 لیتری هشت سیلندر Vشکل به قدرت 510 اسب‌بخار با 625 نیوتن‌متر گشتاور استفاده کرده است. شتاب صفر تا صد آن 6/ 4 ثانیه و سرعت نهایی‌اش 250 کیلومتر در ساعت اعلام شده است.

دنیای اقتصاد