به گزارش پرشین خودرو، ورنا یک خودروی اقتصادی محصول هیوندای بوده و در دسته سدان‌های ساب کامپکت قرار دارد. این خودرو برای اولین بار در سال ۱۹۹۴ رونمایی شد و هیوندای اعلام کرد که ورنا را جایگزین نسخه محبوب اکسل کرده است. البته لازم به ذکر است که نام اصلی ورنا در بسیاری از بازارها اکسنت نام دارد اما در برخی بازارها نیز با نام ورنا شناخته می‌شود. 

ورنا در ایران نیز خودرویی محبوب و پرطرفدار است که از زمانی که پایش به جاده‌های ایران باز شد توانست در میان خانواده‌های ایرانی جای خود را باز کند. در ایران و بازار آشفته خودرو با توجه به اینکه قیمت‌ها روز به روز در حال افزایش چشمگیر است مردم به علل مختلفی رو به خودروهای کارکرده وارداتی آورده‌اند. یکی از خودروهایی که خصوصا در سال‌های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته هیوندای ورنا است. 

ورنا برای اولین بار در ایران توسط شرکت کرمان خودرو و در سال ۱۳۸۳ معرفی و عرضه شد. قبل از این خودرو کرمان خودرو دوو سیلو محبوب را به فروش می‌رساند و سرانجام تصمیم گرفت خودرویی جدیدتر را جایگزین دوو سیلو کند. به همین خاطر به سراغ دیگر کمپانی کره‌ای یعنی هیوندای رفت و ورنا را برای بازار ایران انتخاب کرد. هیوندای ورنا بازار ایران در اصل فیس لیفتی از نسل دوم ورنا بود که در سال ۲۰۰۳ روانه بازار شده بود. 

ورنا را می‌توان برادر ناتنی کیا ریو دانست که آن خودرو نیز توسط نارنجی پوشان سایپا در دهه ۸۰ شمسی در ایران تولید می‌شد. ورنا به علت استهلاک پایین، کیفیت بالا، رانندگی مناسب، بی آزار بودن و همچنین مصرف سوخت پایین جزو خودروهای قابل اطمینان و مطرح بازار بوده است. بسیاری از مردم به جای آنکه به خرید یک خودروی صفر داخلی فکر کنند به سراغ خرید یک خودروی کارکرده مطمئن با همان قیمت و یا حتی بسیار کمتر از قیمت یک خودروی صفر رفته و خیال خود را راحت می‌کنند. ورنا یکی از همین خودروهاست که در بازار ناشناخته و عجیب و غریب ایران هنوز یک خودروی خوش سابقه و قابل اطمینان است. 

ورنا از نظر طراحی ظاهری اکنون دیگر خودرویی قدیمی و بسیار ساده است، البته که در همان سال‌هایی هم که بر روی خط تولید بود از خودروهای ساده و بی‌آلایش بازار بود و شاید بتوان همین نکته را یک مورد منفی برای آن تلقی کرد. البته که برای بسیاری کیفیت خودرو مهمتر از ظاهر آن است. در نمای جلوی این خودرو چراغ‌های اصلی طراحی بزرگ و پهنی دارند که در ترکیب با جلو پنجره نسبتا کوچک و کشیده خودرو ظاهری مهربان را به ورنا داده‌اند. سپر نیز طراحی ساده‌ای دارد و تنها بر روی آن دو چراغ مه‌شکن و یک ورودی هوای ثانویه تعبیه شده است.

در نمای جانبی ورنا سادگی همچنان ادامه داشته و با طراحی شلوغی روبرو نیستیم. این سادگی به نمای عقب نیز کشیده شده و چراغ‌های عقب مانند جلو بزرگ و پهن طراحی شده‌اند. صندوق نیز ظاهر کشیده‌ای دارد و بر روی آن تنها محل نصب پلاک عقب تعبیه شده است. همچنین سپر عقب هم تنها میزبان یک چراغ مه‌شکن در سمت چپ بوده و دیگر خبری از هیچ قسمت خاصی نیست. از این رو طراحی ورنا کاملا ساده بوده و نباید از آن انتظار خودرویی جذاب و امروزی را داشت. 

با ورود به کابین هیوندای ورنا شاهد این هستیم که سادگی طراحی بیرونی به داخل خودرو نیز کشیده شده و این ممکن است توی ذوق بسیاری از افراد بزند، البته که باز هم طراحی کابین مانند طراحی بیرونی خودرو یک مورد سلیقه‌ای است. داشبورد ورنا تنها میزبان دریچه‌های بزرگ تهویه مطبوع، کلیدها و پنل سیستم تهویه مطبوع و یک ضبط صوت ساده‌است که البته می‌توانید برای آن سیستم‌های مالتی مدیا مانیتور دار نیز استفاده کنید و کمی داخل خودرو را بروز کنید! غربیلک فرمان در نسخه‌های اولیه ورنا به صورت دو شاخه و بسیار ساده بوده اما در مدل‌های جدیدتر به صورت سه شاخه طراحی شده است. همچنین صفحه کیلومتر شمار به صورت تمام آنالوگ است. 

ورنا از نظر ارگونومی کابین اما خودرویی بسیار عالی و مناسب است که راننده در مسافت‌های طولانی خستگی چندانی را حس نخواهد کرد. صندلی‌ها با اینکه بسیار ساده هستند اما دربرگیرندگی خوبی دارند و همچنین کیفیتشان نیز بالاست. متریال به کار رفته در کابین نیز با اینکه جنس خاصی نبوده اما کیفیت و عمر بالای دارند. همچنین از نظر فضای کابین ورنا یک خودروی نسبتا جادار و مناسب خانواده‌هاست که در مقابل خودروهایی نظیر ۲۰۶ و تیبا و … کاملا سربلند است، همین مورد سبب می‌شود تا ارزش خرید آن بالاتر رود. 

هیوندای ورنا در بخش مشخصات فنی با دو نسخه متفاوت وارد بازار ایران شد. ابتدا این خودروی سدان خانوادگی با یک پیشرانه ۴ سیلندر ۱.۵ لیتری به بازار آمد که توانایی تولید ۹۲ اسب بخار قدرت و ۱۳۲ نیوتن متر گشتاور را دارا بود. جعبه دنده این خودرو نیز از نوع ۵ سرعته دستی است که نیرو را به جرخ‌های جلوی خودرو انتقال می‌دهد. مصرف سوخت ترکیبی ورنا دستی حدود ۷ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر اعلام شده که عددی منطقی است. 

اما پس از تولید نسخه دستی ورنا، کرمان موتور از سال ۱۳۸۶ اقدام به تولید نسخه اتوماتیک این خودرو کرد. ورنا اتوماتیک مجهز به یک پیشرانه ۱.۵ لیتری ۴ سیلندر این‌بار با ۱۶ سوپاپ بود (پیشرانه ورنا دستی ۱۲ سوپاپه است) که توانایی تولید ۱۰۶ اسب بخار قدرت و ۱۴۴ نیوتن متر گشتاور را دارا بود. جعبه دنده این خودرو نیز از نوع ۴ سرعته اتوماتیک است که نیرو را به محور جلوی خودرو منتقل می‌کند. همانطور که اشاره کردیم ورنا از نظر فنی به خودرویی بی‌آزار و کم استهلاک معروف است و از نظر هزینه‌های نگهداری خودرویی نیست که زود به زود کار مالک را به تعمیرگاه بکشاند اما متاسفانه باید این را هم بگوییم که قیمت قطعات یدکی این خودرو نسبت به خودروهای داخل بالاتر است. 

ورنا از نظر رانندگی خودرویی نرم و راحت است که در مسافت‌های بین شهری سرنشینان را اذیت نخواهد کرد. اما در هنگام افزایش دور موتور و سرعت به علت عایق بندی ضعیف صدا بیش از حد معمول به داخل کابین نفوذ می‌کند. همچنین از نظر شتاب اصلا نباید انتظار چندانی از این خودرو داشت البته که نسبت به بسیاری از خودروهای روز بازار کشور ورنا خودرویی سریع‌تر است! یکی دیگر نکات مثبت فنی این خودرو گیربکس اتوماتیک آن است که نسبت به گیربکس‌هایی مانند AL4 بسیار باهوش‌تر و بهتر است و همچنین استهلاک کمتری نیز دارد. 

هیوندای ورنا در بخش امکانات رفاهی و ایمنی اما خودرویی کم آپشن و فقیر است و همین را می‌توان یکی از نکات منفی آن دانست. حتی نسخه دنده این خودرو نیز نسبت به نسخه اتوماتیک امکانات کمتری دارد. از معدود امکانات رفاهی و ایمنی ورنا در نسخه دنده‌ای می‌توان به شیشه‌های برقی جلو و عقب، سیستم تهویه مطبوع، فرمان هیدرولیک و سیستم صوتی کاست با چهار بلندگو اشاره کرد. اما نسخه اتوماتیک مواردی مانند ترمز ABS، دو ایربگ، تنظیم برقی آینه‌های جانبی و سیستم صوتی CD را نیز اضافه دارد. 

مزایای ورنا: 

استهلاک بسیار پایین

ارگونومی بالای کابین

پیشرانه مقاوم

مصرف سوخت معقول

گیربکس اتوماتیک با عملکرد مناسب

معایب ورنا: 

لوازم یدکی گران قیمت

امکانات رفاهی و ایمنی بسیار کم

عایق بندی ضعیف کابین

کیفیت متوسط کابین و داشبورد