به گزارش خبرنگار پرشین خودرو، امروزه بسیاری از افراد به دنبال خرید یک خودروی هاچ بک جمع و جور شهری هستند تا در شهرهای شلوغ بتوانند رانندگی کم‌استهلاک و قابل اطمینانی را داشته باشند. ام وی ام ۱۱۰ نسل اول از خودروهایی است که به خاطر قیمت پایین‌تر نسبت به بسیاری از خودروها و ویژگی‌هایی که دارد جزو نخستین انتخاب‌های این افراد است.

آیا با گذشت نزدیک به دو دهه همچنان این خودرو ارزش خرید در مقابل رقبایی چون سایپا ۱۱۱ دارد یا خیر؟

ام وی ام ۱۱۰ جزو نخستین خودروهای چینی است که در ایران عرضه شد. این خودروی هاچ بک جمع و جور شهری برای جایگزینی دوو ماتیز به ایران آمد. در دهه 80 شمسی خودروهای شرکت دوو در ایران بسیار خوش درخشید و در میان مدل‌های مختلف دوو خودرویی با نام ماتیز از جمله محصولاتی بود که بر سر زبان‌ها افتاد. 

دوو ماتیز نیز مانند ام وی ام ۱۱۰ یک خودروی بسیار کوچک شهری بود که چندی پس از ورود به ایران طرفداران زیادی خصوصا در میان بانوان پیدا کرد. اما پس از اینکه دوو بازار ایران را ترک کرد کمپانی چری چین این فرصت را غنیمت شمرده و محصول هم رده ماتیز را در ایران معرفی کرد. ام وی ام ۱۱۰ یا همان چری QQ که از سال 2003 بر روی خط تولید چری بود سال 1384 در ایران توسط مدیران خودرو رونمایی و عرضه شد. 

نسل اول QQ با نام ام وی ام 110 (MVM 110) در سه تیپ ام وی ام 110 3 سیلندر، ام وی ام 110 4 سیلندر و ام وی ام 110 4 سیلندر اتوماتیک به بازار ایران عرضه شده و به خاطر سابقه خوبی که ماتیز در ایران داشت و البته شرایط فروشی که مدیران خودرو برای این خودرو در نظر گرفت توانست فروش خوبی را در ایران تجربه کند، هرچند این خودرو از نظر کیفی از رقیب کره‌ای پایین‌تر بود. لازم به ذکر است که نسل دوم این خودرو تحت عنوان ام وی ام 110S در دو تیپ به ایران معرفی شد که یک جهش مثبت برای این خودرو بود.

ام وی ام ۱۱۰ نسل اول از نظر ظاهری کاملا شبیه به دوو ماتیز است. در نمای جلو فرم چراغ‌ها، خطوط و جلوپنجره خودرو به صورتی طراحی شده که ظاهری خندان و کودکانه را به خودرو داده‌اند. چراغ‌های اصلی طراحی دایره‌ای شکل داشته و همچنین چراغ‌های راهنما و مه شکن نیز به صورت بیضی طراحی شده‌اند. بر روی سپر جلو نیز یک ورودی هوای دیگر قرار گرفته است. به صورت کلی نمای جلو بسیار ساده و البته با ظاهری شاد بوده که نسبت به خودروهای امروزی قدیمی شده است. 

در نمای جانبی ام وی ام 110 شاهد طراحی بسیار ساده و یکدست هستیم. تایرهای خودرو اندازه کوچکی داشته و آیینه‌های جانبی نیز به روی درب‌ها منتقل شده است. یکی از نکات مثبت این خودروی جمع و جور شهری ابعاد و اندازه شیشه‌های جانبی است که باعث شده هم نور خوبی وارد کابین شود و هم فضای دید مناسبی برای سرنشینان خصوصا راننده وجود داشته باشد. 

در نمای عقب ام وی ام ۱۱۰ مانند دیگر بخش‌ها شاهد یک ظاهر ساده و بی‌آلایش هستیم. چراغ‌های عقب مانند بسیاری از بخش‌های ظاهری از فرم دایره‌ای شکل پیروی کرده و تنها بخش تزئینی این نما به خط کرومی بالای جای پلاک بازمی‌گردد. همچنین بر روی سپر نیز تنها چراغ‌های دایره‌ای کوچک مه‌شکن تعبیه شده است. نکته مثبت دیگر این بخش نیز زاویه کم و اندازه بزرگ شیشه عقب بوده که میدان دید قابل قبولی را برای راننده فراهم می‌کند.

با ورود به کابین ام وی ام 110 مانند نمای بیرونی شاهد طراحی ساده‌ای هستیم که در آن همچنان از المان‌ها و اجزای دایره‌ای و بیضی شکل زیاد استفاده شده است. در بخش میانی داشبورد ابتدا دریچه‌های تهویه مطبوع قرار گرفته و پس از آن پنل تنظیم سیستم تهویه مطبوع خودرو که به صورت کاملا دستی بوده تعبیه شده و در نهایت یک ضبط ساده قرار گرفته است. فرمان خودرو در بعضی نسخه ها به صورت 4 شاخه و در بعضی دیگر به صورت 3 شاخه بوده و همچنین صفحه کیلومتر شمار نیز به صورت آنالوگ و عقربه‌ای طراحی شده است.

یکی از نقاط ضعف و معایب ام وی ام 110 کیفیت متریال به‌کار رفته در کابین و داشبورد بوده که اصلا کیفیت بالایی ندارند. همچنین درصد زیادی از داشبورد خودرو از پلاستیک خشک ساخته شده است. از نظر فضای داخلی این خودرو تنها مناسب استفاده‌های درون شهری و مسافت‌های کم بوده و برای مسافت‌های بین شهری و طولانی خصوصا برای چهار سرنشین چندان مناسب نیست. فضای صندوق عقب هم با توجه به کلاس این خودرو بسیار کوچک بوده و مناسب خانواده‌های پرجمعیت نیست. 

در بخش فنی ام وی ام ۱۱۰ با سه تیپ ۳ سیلندر دنده‌ای، ۴ سیلندر دنده‌ای و ۴ سیلندر اتوماتیک به بازار عرضه شده است. تیپ پایه این خودرو یعنی ام وی ام ۱۰۰ سه سیلندر از یک پیشرانه ۳ سیلندر تنفس طبیعی با حجم تنها ۰.۸ لیتر بهره‌مند شده و توانایی تولید حدود 51 اسب بخار قدرت و 70 نیوتن متر گشتاور را دارا بود. همچنین قدرت این پیشرانه از طریق یک جعبه دنده 5 سرعته دستی به چرخ‌های جلو منتقل می‌شد. 

تیپ میانه این خودرو که ام وی ام ۱۱۰ چهار سیلندر دنده‌ای نام داشت به یک پیشرانه 1.1 لیتری 4 سیلندر تنفس طبیعی مجهز بود که می‌توانست 68 اسب بخار قدرت و 90 نیوتن متر گشتاور را تولید کند. این خودرو نیز مجهز به یک جعبه دنده ۵ سرعته دستی بود که نیروی پیشرانه را به چرخ‌های جلوی خودرو منتقل می‌کرد. 

تیپ آخر نیز ام وی ام ۱۱۰ چهار سیلندر اتوماتیک نام داشت که از نظر پیشرانه کاملا مشابه تیپ دنده‌ای بود. قلب تپنده این تیپ یک پیشرانه ۱.۱ لیتری ۴ سیلندر تنفس طبیعی بود که ۶۸ اسب بخار قدرت و ۹۰ نیوتن متر گشتاور را می‌توانست تولید کند. تنها تفاوت نسخه اتوماتیک همانطور که پسوندش مشخص است مجهز بودن آن به یک جعبه دنده اتوماتیک 4 سرعته بود.

ام وی ام ۱۱۰ نسل اول از نظر امکانات رفاهی سطح چندان بالایی ندارد. خصوصا نسبت به خودروهای امروزی که به انواع و اقسام آپشن‌ها تجهیز شده‌اند. اما با توجه به قیمت و سبک رانندگی می‌توان امکانات این خودرو را مناسب و معقول دانست. از جمله امکانات این خودروهای هاچ بک می‌توان به چراغ‌های مه شکن جلو و عقب، آینه با تنظیم برقی، پخش MP3، تهویه مطبوع دستی، ترمز ABS و EBD، ایربگ های راننده و سرنشین جلو، شیشه بالابرهای برقی و فرمان هیدرولیک اشاره کرد.

مزایا ام وی ام ۱۱۰:

مصرف کم

پیدا شدن جای پارک در شهرهای شلوغ

رانندگی آسان

استهلاک نسبتا پایین

ایمنی بهتر از خودروهایی مانند پراید

معایب ام وی ام ۱۱۰:

امکانات رفاهی کم

بازار دست دوم کم رونق

خدمات پس از فروش ضعیف